Mechanizm dławiący jest jedną z ważnych części urządzenia chłodniczego, jego zadaniem jest zmniejszenie ciśnienia cieczy nasyconej (lub cieczy przechłodzonej) pod ciśnieniem skraplania w skraplaczu lub zbiorniku cieczy do ciśnienia parowania i temperatury parowania po dławienie, aby osiągnąć cele chłodzenia, wyreguluj przepływ czynnika chłodniczego do parownika, aby dostosować się do zmian obciążenia parownika. Wspólny mechanizm dławiący ma kilka następujących cech.
1. Kapilary
Kapilara to najprostsza konstrukcja przepustnicy, ze względu na mały otwór, przepływ płynu przez rurę miedzianą, konieczność pokonania oporu w rurze, co powoduje pewien spadek ciśnienia, zmniejsza się średnica rury, im dłuższa rura, tym większy spadek ciśnienia. Model użytkowy ma zalety prostej konstrukcji, braku ruchomych części, a wadą modelu użytkowego jest to, że wzór użytkowy nie ma możliwości regulacji, a zdolność przystosowania się do warunków pracy jest słaba. Stosowany głównie w niektórych opłacalnych małych urządzeniach, takich jak klimatyzacja, lodówki i tak dalej.
2, dławienie kryzy
W przypadku dużych urządzeń o dużej wydajności chłodniczej, takich jak odśrodkowe agregaty chłodnicze, obieg czynnika chłodniczego jest duży, więc kapilary oczywiście nie wystarczą. Gdy różnica ciśnień między przodem i tyłem rurociągu jest duża, często przyjmuje się metodę zwiększania kryzy, zasada jest następująca: przepływ płynu w rurze ze względu na kryzę lokalnego oporu, tak że ciśnienie płynu redukcja, straty energii, zjawisko w termodynamice zwane zjawiskiem dławienia. Metoda ta jest prostsza niż użycie zaworu sterującego, ale musi być odpowiednio dobrana, w przeciwnym razie w cieczy łatwo będzie wywołać zjawisko kawitacji, wpływające na bezpieczną pracę rurociągu.
Zadaniem kryzy jest zmniejszenie średnicy kryzy w odpowiednim miejscu rury. Gdy ciecz przejdzie przez otwór, strumień stanie się rzadki lub skurczy się. Minimalny przekrój strumienia pojawia się poniżej faktycznego przewężenia, zwanego przewężeniem. Prędkość jest maksymalna na odcinku skurczu, a wzrostowi prędkości towarzyszy spadek ciśnienia na odcinku skurczu.
Thezawór rozprężny termicznywykorzystuje pakiet czujnika temperatury do wykrywania przegrzania czynnika chłodniczego. Gdy przegrzanie jest wysokie, oznacza to, że parowanie jest wystarczające, czynnik chłodniczy stał się gazowy i występuje również przegrzanie. W tym momencie wzrasta ciśnienie we wnęce membrany, następnie wciśnij trzpień w dół, aby zwiększyć otwarcie zaworu. Jeśli przegrzanie jest niskie, parowanie nie jest wystarczające, w tym momencie ciśnienie w komorze membrany zmniejsza się, a membrana wypycha korpus zaworu do góry, zmniejszając w ten sposób otwarcie zaworu. Dzięki powyższemu procesowi ostatecznie realizowana jest kontrola przepływu i spadku ciśnienia.
4. Elektroniczny zawór rozprężny
W porównaniu z termicznym zaworem rozprężnym, elektroniczny zawór rozprężny wykorzystuje silnik krokowy do aktywnej regulacji, a jego celem kontrolnym może być przegrzanie, ale może to być również poziom parownika lub skraplacza. W przypadku termicznego zaworu rozprężnego, ponieważ sam pakiet temperatur ma bezwładność cieplną, to znaczy eksport wysokiego przegrzania nie może natychmiast spowodować działania zaworu rozprężnego, więc następuje przedłużenie działania. Elektroniczny zawór rozprężny może bazować na pomiarze w czasie rzeczywistym poziomu cieczy lub przegrzania spalin, po uruchomieniu sterownika natychmiast po zadziałaniu, w zasadzie bez opóźnień, regulacja jest dobra.
5, przepustnica kulowa pływająca
Do parowników o wolnej powierzchni, takich jak poziome parowniki płaszczowo-rurowe, pionowe lub spiralne, do automatycznej regulacji dopływu cieczy. Poziom cieczy w tych urządzeniach można utrzymywać w przybliżeniu na stałym poziomie za pomocą pływakowego zaworu regulacyjnego. Jednocześnie zawór regulacyjny z pływającą kulą pełni funkcję redukcji ciśnienia dławiącego. Można podzielić na dwa typy: proste i nie-proste. Konstrukcja prostego pływającego zaworu sterującego kulowego jest prosta, jednak wahania poziomu cieczy w płaszczu spowodowane uderzeniem cieczy są duże, co powoduje, że praca zaworu sterującego jest niestabilna, a ciecz wpływa do parownika od płaszcza, zależy to od różnicy wysokości kolumny hydrostatycznej, dlatego ciecz może być dostarczana tylko poniżej poziomu zbiornika.
Pływający kulowy zawór sterujący, który nie jest prosty, działa stabilniej i może dostarczać ciecz do dowolnej części parownika.
